چشمانت که تر باشد

خواهی فهمید

دلت تنگ است

خواهی فهمید

آغوشش را می طلبی

آری ...

چشم که میدوزی به صندلی

جای خالیش را که می بینی

دلت می گیرد !

بغض بالا می آوری ..

هنوز به حلق نرسیده که ...

می ترکد !

گرمای شبنم اشکی بر گونه سردت می نشیند

به انتهای مسیر که میرسد قطره ی بعدیـــــ و قطره ی بعدیــــ !

صدایی از عمق وجودت فریاد خواهد کشید ..

شانه های خاموشت که لرزید

خواهی فهمید ...

دلت تنگ است !

واژه هایم دلتنگت شده اند

قلمم می بارد

................. مدتیست

............................. دفترم رهگذری ندارد

واژه هایم بهانه ات را می گیرند

بهشان می گویم

" نیست

........... رفته ............"

می گریند

دفترم را خیس کرده اند ..

همه اش در هم مچاله می شوند

آخرش واژه هایم را تکه تکه خواهم کرد ......... !!