چه سخت است با بغض بنویسی با خنده بخوانند

 دَمــَــش گـــَــرمـ ...


بـــاران را مــےگـــویـــــَــمــ

بـــه شـــانـــہ امـ زد وگــُـفــــت : خــَـســتـــہ شُــــدے.. امــــروز را تــُــو اســـتـــراحــَـت کـــُـن...


مـَــن بـــه جــــایـــَـت مـــے بـــارَمـ.....

خدا تنها شده بود !

تنهای تنها ...

بغض چند سالی می شد گلویش را چنگ می انداخت ..

عاقبت مرواریدی از دیدگان او چکید

خداوند به وسعت تمام آب های دنیا بارید !!

در همان وقت بود که تو آفریده شدی ...

در میان تنهایی خداوند تو برای دوستیش آمدی ...

................ پس چرا خودت را باخته ای ؟ ...................

رفیق نیمه را نباش ...

تو رفیق صمیمی خداوندی ..

                                        گرامی بدار اشک ایش را

سلام!

ممنون که به کلبه ی بارانی خود نظر انداختید

چند کلامی از عشق و ادب را به خاطر شما می آوریم

زندگیتان بارانی !